---

هر چه می خواهی بگو

من

مستم

مثل یک قناری به دست خزان وزان

هیران و ویلان

و اعتراض مکن

به صدای برخورد شاخه ها به هم

یا به شرشر آب روی شیروانی همسایه های پشتی

گوش فراده

در پس هر چه صدای بوق و شلوغ

آوازیست

که تو را همچون تصویر چکاچک قطره ها به گونه ها می شمرد

دل بده

به سکوت گنج موهوم سپیدارها در گستره سرد برف

(هنوز هم چیزی پیداست)

و ببین

بر آمده از کومه دور دست افق را

از پس سوار بر گرده تند باد پاییزی

بیا

و بر من خسته دل

دمی بنشین و آشیان بگزین