یاد تو
بر بلند بالهای بادبادک های رقصان در سرد عصر پاییزی
در خیابان های پر برگ خشک ریخته از چناران سالها رفته از زندگی
که خشخش آن در ریز فریاده های کودکی گم میشد
پرواز را حوصله کن
و بیندیش
ساعت های پاک وصلت های در هم فرو غلتیده در هر جایی که میافتیم
گریه ها و خنده های در هم از آنچه بود و خواهد بود
در تک لهظه های سکوت ها و صحبت ها
و من که هنوز نمیدانستم
که تو
به چه میاندیشی
feb. 1997
posted by m.reza at 12:47 pm
2 Comments:
wooow! its great. i always knew You are such a talented not in art & arcitecture but in everything. hard for me to explain it in english but im in process to write somethin about you. you were the one that i owe him a lot & it will be secret be sure. i am to write down that bedtime story about a boy who was look like gesus(masih) but with eyes full of nauthiness!
if u wanna help on writing such as fonts or persian modules or ... im here.(& lucky one who will read here someday!)
دیوانه نما دیوانه گریز می شود و تو سرنوشت تمام آن لحظه ها و ماورای اندیشه اش را می دانستی اما هنوز هم تلقین می کنی نفهمیدن را...یاد روزهایت گرامی
Post a Comment
<< Home